به نقل از «پارس نیوز»

ماجرای تغییرنام خواننده معروف

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۸۰۹۸۱

به گزارش پارس نیوز،

محسن رجب پور تهیه کننده موسیقی و حامد همایون خواننده نوظهور پاپ که طی یک ساله اخیر بیشترین ساعات و اوقات را با هم سپری کرده اند بر این باورند که رابطه آنها صرفا رابطه تهیه کننده و خواننده نیست بلکه رفاقت و همدلی‌ای میانشان به وجود آمده و بعد از دریافت نسخه مشهور پنج صفحه ای حامد از محسن، ماجرا به سمت و سوی مهربانانه ای هدایت شده که لازمه اش پذیرش یکسری نکات حرفه ای است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوره پس از شهرت اولیه، وابستگی زیاد حامد همایون به تهیه کننده اش، برنامه ریزی اجراهای این خواننده جدید پاپ و ... در بخش نخست مصاحبه ما با محسن رجب پور و حامد همایون مطرح شد.

محسن رجب پور در بخش دوم گفتگو از ورودش به طراحی منزل خواننده تحت قراردادش سخن گفت و این کار را هم جزوی از شرایط کار با یک خواننده توصیف کرد که ممکن است برای خیلی ها دور از تصور باشد. البته با توجه به حاشیه ها و صحبت های فراوانی که طی سال های اخیر به این تهیه کننده با سابقه مبنی بر استثمار خواننده تحت قرارداد و مسائلی از این دست، نسبت می دهند، او به همراه حامد همایون جواب های جالب توجهی دادند که خواندش خالی از لطف نیست.

*آقای رجب پور! در ادامه پرسش و پاسخ از حامد همایون و شما به نکته های خارج از فضای کاری دو نفره خود اشاره کردید که اولین نکته انتقادی شما متوجه سازمان صدا و سیما شد؛ موضوعی که به نظر می آید در عقب نشینی نسبی حامد همایون از برنامه های موسیقایی رسانه ملی بی تاثیر نباشد.

محسن رجب پور: در این چند سالی که مشغول تحقیق بودم به موضوع سوءمدیریت در تلویزیون فکر می کردم. اینکه این دوستان در حال تولید تقلبی آثاری هستند که در بیرون از سازمان تولید می شود؛ موضوعی که آقایان خارج نشین نیز از جای دیگر به بدترین شکل تقلید کرده اند. دو تا سه مجموعه استعدادیابی صرفا تجاری – سرگرمیِ فاقد ارزش در شبکه های فارسی زبان خارج از کشور راه افتاد که معتقدم این برنامه ها فقط یک شو و سرگرمی شبانه است و در میزگردی به آقای «هومن خلعتبری» ثابت کردم که در این برنامه ها هیچکدام از استانداردهای پذیرش استعداد در موسیقی رعایت نشده است. بنابراین اگر هنرمندی مانند حامد همایون به عنوان یک استعداد موسیقی قرار باشد در فلان برنامه استعدادیابی قطعه همایون شجریان یا احسان خواجه امیری را بخواند، پر واضح است که داور مسابقه به شبیه خوانی او تا استعداد شخصی اش بیشتر توجه می کند. یعنی هرچه تقلبی تر؛ موفق تر. بنابراین من گفتم بنده بر اساس استانداردهای درست دنیا مجموعه ای را به نام «استعدادهای موسیقی ایران» راه اندازی می کنم.

* پروژه ای که به نظر می آید با توجه به حال و هوای این سال های موسیقی کشورمان چندان طبق روال استانداردی که گفتید پیش نرفته است. کما اینکه اگر سامان امامی نبود، حامد همایون کشف نمی شد.

رجب پور: البته حامد همایون اولین خروجی این پروژه است که از طریق افرادی چون سامان امامی به عنوان یک همراه و دوست قدیمی به من معرفی شده است. اتفاقا در این فضای استاندارد بود که بررسی کردیم و دیدیم او بیش از ۱۲ سال است که در عرصه موسیقی فعالیت می کند و استعداد لازم را هم دارد اما راه و چاه لازم را بلد نیست. البته که بنده در همان ابتدای کار به موضوع اخلاق مداری توجه ویژه ای داشته و دارم و معتقدم روی پروژه ای سرمایه گذاری مادی و معنوی می کنم که فقط اسکلت فلزی نیست بلکه یک انسان با تمام مشخصه های رفتاری است.

روی پروژه ای سرمایه گذاری مادی و معنوی می کنم که فقط اسکلت فلزی نیست بلکه یک انسان با تمام مشخصه های رفتاری استبرای توضیح رابطه بین خودم با حامد همایون به این نکته اشاره می کنم که مثلا وقتی خواهر من می گوید «اگر مبل خانه من فلان رنگ است، دیوار خانه را چه رنگی بزنم» همین رابطه را با حامد همایون هم دارم و وقتی می گوید «من تجربه کافی درباره طراحی منزل ندارم» من خانه او را طوری طراحی می کنم که ضریب آرامش او بالاتر رود. این موضوع که دیگر به تهیه کنندگی ربطی ندارد. اصلا ایشان امروز آرتیست ماست، ولی من می توانم آدم هایی را به شما معرفی کنم که هیچ نسبتی با من ندارند، اما از من برای برخی از کارهایی که بلدم راهنمایی می گیرند.

* نقش حامد همایون در این حرف هایی که زدید، چیست؟

رجب پور: حامد همایون حاصل تشکیل یک مجموعه درست به نام استعدادهای موسیقی ایران است و شاید این مجموعه اولین مجموعه موسیقایی بعد از انقلاب اسلامی است که استعدادیابی در موسیقی را بر اساس استانداردهای بین المللی انجام می دهد. ما حتی می دانیم که دومین خروجی این پروژه کیست. من حتی الان می توانم از چهار نفر به عنوان خواننده های بعدی این پروژه نام ببرم اما فعلا از امیر عظیمی یاد می کنم که خیلی از دوستان و نزدیکان پروژه می دانند روی او چه برنامه ریزی دارم. من باز هم بر می گردم به سوال شما درباره تهیه کنندگی. من تهیه کننده ای هستم که به تمام وجوه یک اثر توجه می کنم. حتی می توانید از حامد و سامان امامی بپرسید که من به خاطر میکس و مستر یک قطعه، آن را از استودیو برگرداندم و دو شب نگذاشتم که اینها بخوابند. در همین قطعاتی که حامد همایون می خواند بنده به عنوان ناظر ضبط حضور دارم زیرا این لحن متعلق به من است. روز اولی که حامد به دفتر من آمد به او گفتم: «اسمت چیست؟» و تا گفت: «حامد محمودزاده» گفتم با این اسم دور خوانندگی و شهرت را خط بکش چراکه با این اسم اتفاقی برای تو نمی افتد.

* وقتی نام حامد محمودزاده را به حامد همایون تغییر دادید، چه اتفاقی افتاد؟

رجب پور: روزی که می خواستیم نام حامد را تغییر بدهیم، به خدا سوگند که می خواست گریه کند، اولا می گفت که دوست دارد به پدرش این موضوع را خبر دهد و حالا ماجرا به شکلی شده که پدرش تمایل دارد نامش را تغییر دهد. می دانید چرا؟ چون من بر این باورم بخشی از کار ما تجارت و برندسازی بر پایه استانداردهای اصولی است.

[کلیک و کشیدن برای جابجایی]

* آقای همایون با توجه به اینکه نظام تولید، بازاریابی و بسیاری از مسایل دیگر در عرصه موسیقی روز به روز دچار تغییر می شود، از آینده نمی ترسید؟ ضمن اینکه تجربه نشان داده در پس بسیاری از این دوست داشتن ها و تعارفات مهربانانه بالاخره روزی روزگاری تهیه کننده و خواننده با هم در چالشی افتاده اند که رفع و رجوع آن به همین راحتی ها نیست. کما اینکه اگر روزی من خواننده باشم و یک تهیه کننده بخواهد این شکل رفتاری را با من داشته باشد، قطعا نمی پذیرم به این شیوه با او به فعالیت بپردازم، چرا که معتقدم این یک استثمار محض است.

حامد همایون: من زمانی که می خواستم آهنگ های خوانندگان دیگر را تمرین کنم، تمام آن آهنگ ها را مانند صدای خودم می خواندم و همیشه با پسرخاله ام آرش که پیانو می زد دعوایمان می شد که چرا من عین صدای خودم را می خوانم که من هم در جواب او می گفتم «دلم می خواهد مثل خودم بخوانم» چون بر این باور بودم اگر مانند خودم بخوانم بهترین تجربه ای است که می توانم در موسیقی داشته باشم. یعنی من از زمانی که موسیقی را شروع کردم مجدانه عاشق خلاقیت بودم بنابراین فکر می کنم اتفاقی که افتاد به همین سادگی ها نبوده است. البته قبل از هر نکته و اظهارنظری باید بگویم که من اصولا آدم منعطفی هستم.

شاید خیلی از کارهای من را با خوانندگان درجه یک شنیده باشید ولی من هیچ وقت اسم خودم را در آن آهنگ ها نزدمشما شاید ندانید اما وقتی من در شیراز کار موسیقی را آغاز کردم، آدم سرشناسی بودم زیرا هم شغل دولتی خوب داشتم، هم جایگاه دانشگاهی مناسب و هم در یک آموزشگاه موسیقی شریک بودم که در آنجا درس می دادم اما اینها من را ارضا نمی کرد. من بر این باور بودم اگر قرارست موفق باشم باید حرف گوش دهم و گرنه اتفاقی برایم نمی افتد. ضمن اینکه اگر قرار بود موفقیتی در شیراز به جهت خلاقیتم و کارهایی که برای بسیاری از خوانندگان در گمنامی می ساختم، داشته باشم در همان دوران این اتفاقات می افتاد. شاید خیلی از کارهای من را با خوانندگان درجه یک شنیده باشید ولی من هیچ وقت اسم خودم را در آن آهنگ ها نزدم ولی وقتی به آقای رجب پور مراجعه کردم، او دو هفته به من فرصت داد. او فهمید که من صدایم بد نیست و موسیقی را بلدم. من در آن زمان اعتقاد داشتم که باید کار نویی را در عرصه موسیقی انجام دهم، ولی در نهایت محسن رجب پور بود که به من این جرات را داد. من وقتی روز اول به دفتر آقای رجب پور رفته و با همان نسخه پنج صفحه ای وی مواجه شدم، ذهنم از همه اتفاقاتی که خیلی ها ممکن بود به من نسبت دهند، پاک شد. پس باور کنید وابستگی که بین من و آقای رجب پور است یک وابستگی خوب و هنری است که حالا تبدیل به وابستگی رفاقتی و برادری نیز تبدیل شده است.

اما درباره بخشی که شما معتقدید تهیه کننده کاری را به من دیکته می کند، من ترجیح می دهم از این منظر وارد پاسخ به سوال شما بشوم که وقتی من با آقای رجب پور قرارداد امضا کردم و آهنگ «بارون که زد» را بعد از اتفاقات پر فراز و نشیب با توصیه و راهنمایی هایی او دوباره بازتولید و آن را گوش کردم، این کار حتی برای خودم جدید بود و گفتم چرا این قطعه انقدر خوب و جدید از آب در آمده است؟ این جدید بودن برای من جذاب و جذاب تر شد. گویی مانند این بود که من در جایی رفتم که به پاهایم وزنه هایی بستند، اما حالا این وزنه ها را از پایم در آورده اند و گفتند برو بازی کن. من واقعا سرخوش بودم و به قدری برای آقای رجب پور ملودی می آوردم که حتی در مقاطعی او از ما شاکی می شد. باور کنید من در این دوران از استودیو به خاطر ذوقی که داشتم بیرون نمی آمدم، چون من وارد وادی ای شده بودم که عاشقانه آن را دوست داشتم. نتیجه اینکه این اتفاقاتی که برای ما افتاده مانند یک زنجیره است و اصلا برای ما نه تنها چیز بدی نیست بلکه آغازگر هیجاناتی است که به شدت برای آن تلاش می کنم. من از این وابستگی استقبال می کنم چون اگر قرار باشد اتفاق بدی بیفتد، این اتفاق بد به من ارتباط پیدا می کند. اولا برند «حامد همایون» متعلق به آقای رجب پور است و دوما اگر من حامد همایون نباشم، «چتر خیس» را کجا می توانم بخوانم؟

*آقای رجب پور چرا این فرآیند جدیدی که در عرصه تهیه کنندگی به آن اشاره کردید با خوانندگان حرفه ای و مشهور یا خوانندگانی که طی سال های قبل با آنها کارهایی را انجام می دادید، مورد توجه قرار نگرفت؟ مگر نه اینکه افرادی چون بنیامین بهادری و گروه «آریان» در بستر شرکت ترانه شرقی وارد نظام موسیقایی ما شدند، اما بعد از مدتی سودای جدایی و اختلافشان با شما شنیده شد.

رجب پور: اینکه من چرا با خوانندگان در صدر کار نمی کنم، به روش رسیدن آنها به بالا بازمی گردد. به عبارتی اختلاف نوع رفتار ارکستر من با اختلاف رفتار ارکسترهای دیگر در نظم، به موقع آمدن و رفتن، نوع رفتار، نوع ساند چک، هماهنگی های قبل از سفر و ... است.

اگر آریان و بنیامین بهادری و تعدادی دیگر امروز بیایند و بگویند «ما موفقیت هایمان را حاصل تجربیات محسن رجب پور نمی دانیم» حرفشان صرفا توهم استاگر آدمی بد تربیت شده باشد، درست کردنش کار بسیار سختی است. از سوی دیگر من علاقه ای ندارم با کسی که خودش یا به واسطه دیگری یا به واسطه زرنگی معروف شده باشد همکاری کنم.

شما به گروه «آریان» و بنیامین اشاره کردید. اگر آریان و بنیامین بهادری و تعدادی دیگر امروز بیایند و بگویند «ما موفقیت هایمان را حاصل تجربیات محسن رجب پور نمی دانیم» حرفشان صرفا توهم است و غیر از توهم نیست.

اینکه ما در سال ۱۳۷۸ سه دختر را روی صحنه اجرای زنده ببریم، صرفا به سماجت من در دفتر موسیقی وزارت ارشاد ربط دارد و این موضوع را فقط آقای مرادخانی می تواند متوجه شود. اصلا کدام یک از آریانی ها بلد بودند، دفتر موسیقی یا مرکز سرود و آهنگ های انقلابی آن زمان کجای تهران است؟

تجربه نشان داده هنرمندی که از ما جدا شد، افت کرد. برخی از هنرمندان و خوانندگان وقتی کاری را تولید می کنند، در یک هاله ای قرار می گیرند که نمی توانند واقعیت ها را ببینند و موقعی هم که از ما جدا می شوند تصور می کنند همه فنون را یاد گرفته اند؛ موضوعی که از نظر من چندان درست نیست.

منبع: پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۸۰۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از جوابیه جواد هاشمی به ماجرای رپ خوانی تا حاشیه ای برای «نون.خ»

خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ فرآیند تولید و ارایه آثار و محصولات موسیقایی و حاشیه‌های ریز و درشت دنیای موسیقی طی سال‌های اخیر تبدیل به «فرصت» و «چالش» مهم و جالب توجهی شد که بسیاری از دست‌اندرکاران و فعالان عرصه موسیقی را بر آن داشت تا فارغ از رسانه‌های رسمی به ارائه و انعکاس فعالیت‌های موسیقایی خود در بسترهای متنوع «فضای مجازی» بپردازند و در این مسیر بسیار مهم و مؤثر بر افکار عمومی جامعه، حضور چشمگیری داشته باشند. حضوری که بعضاً برای آن‌ها دربرگیرنده اتفاقات مبارک و ارزشمندی در جهت معرفی خود و محصولات موسیقایی‌شان شد و در برخی موارد هم باعث دردسرهای زیادی شد که می‌تواند در ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگی‌اش مورد بررسی و واکاوی بیشتری قرار گیرد.

شرایطی دارای اهمیت که اکنون نمی‌توان به راحتی از آنچه در این بستر رسانه‌ای روی می‌دهد، بی‌تفاوت گذشت. چارچوبی دارای چالش و پر از فراز و نشیب‌های عجیب و غریب که تبدیل به اقیانوس پهناور و بی‌انتهایی شده که هر چه قدر در آن حضور داشته باشیم، بیشتر متوجه ابعاد پیچیده آن می‌شویم. شرایطی که در دنیای موسیقی فرآیند بسیار پررنگی دارد و تقریباً تمامی فعالان موسیقی را برآن داشته تا در این راه پر پیچ و خم اما جذاب برای مخاطب، به معرفی و به اصطلاح بیگانه «پرزنت» محصولات و دیدگاه‌های خود بپردازند. شرایطی که شاید بیان بسیاری از آنها در قالب رسمی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی کشور جایگاهی نداشته باشد اما دربرگیرنده ابعادی است که می‌تواند برای طرفداران و دوستداران موسیقی مشتمل بر رویدادهای مکتوب و تصویر جالب توجهی باشد.

اتفاقاً ظهور و بروز چنین شرایطی است که هم موجب رشد و تولید اخبار و نوشتارها و تصویرهای به اصطلاح «زرد» و «غیرقابل انتشار در رسانه‌های رسمی» شده و هم ایجاد کننده فضای رقابتی بین رسانه‌های رسمی و رسانه‌های فعال در فضای مجازی شده است که این مسایل نیز دربرگیرنده ملاحظات فراوانی است. ملاحظاتی که رجوع به آنها می‌تواند ویترین حواشی و اظهارنظرهایی باشد که رجوع به آنها با در نظر گرفتن ملاحظات و باید و نبایدهایش امری اجتناب ناپذیر است.

«یک هفته با فضای مجازی موسیقی» عنوان سلسله گزارش‌های هفتگی سرویس هنر خبرگزاری مهر برای مرور متن و حاشیه منتخب رویدادهای موسیقایی از پنجره فضای مجازی است که روزهای پایانی هر هفته با استفاده از مطالب منتشر شده هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان در بسترهای مختلف فضای مجازی پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

حسین حقیقی؛ واکنش به یک موسیقی ضد صهیونیستی

حسین حقیقی از خوانندگان فعال موسیقی پاپ که طی سال های اخیر علاوه بر تولید آثار عاشقانه، حضور فعالی نیز در عرصه تولیدات مربوط به آثار اجتماعی و موضوعی دارد و اخیرا هم خوانندگی موسیقی تیتراژ فیلم سینمایی «ضد» را به عهده داشت، طی روزهای گذشته و از پس تجمع ضد اسراییلی دانشجویان حامیان فلسطین در آمریکا اقدام به انتشار سلسله استوری هایی درباره یک موسیقی اعتراضی به نام «leve palestina» کرده است و در این باره نوشت:

این روزها در راهپیمایی ها و تجمعات ضد اسراییلی و در میان حامیان فلسطین یک موسیقی خاص پخش می شود که با وجود تلاش صهیونیست ها خیلی خوب منتشر شده و دست به دست می شود.

این موزیک به زبان سوئدی است و جورج توتاری ۴۷ سال پیش آن را ساخته است. توتاری فلسطینی است اما سال ۱۹۷۰ اجبارا به سوئد پناهنده شده است. در همان سال ها برای اینکه صدای وطنش باشد و از ظلم رژیم غاصب حرف بزند، یک گروه موسیقی به نام «کوفیا» تشکیل می دهد به معنی «چفیه». ترجیع بند آن هم چنین است: زنده باد فلسطین، مرگ بر صهیونیسم.

علیرضا عصار؛ انتشار یک تک آهنگ جدید با آرزوهای خوب

علیرضا عصار از خوانندگان گزیده کار و کم حاشیه موسیقی پاپ ایران که این روزها در بی خبری کامل مشغول به سرانجام رساندن پروژه جالب توجهی است، طی روزهای گذشته بود که پس از مدت ها تک آهنگ جدیدی به نام «پیرمغان» را منتشر کرد.

وی در صفحه شخصی اش پیرامون انتشار این تک آهنگ که همچون سایر کارهایش از حال و هوایی متفاوت تر از جریان فعلی موسیقی پاپ برخوردار است، نوشت:

ترانه «پیر مغان» با آرزوی روزهای روشن و به امید شنیدن خبرهای خوب با عشق به شما عزیزان تقدیم می‌شود.

در این قطعه سبزه منصور شاعر بخش اول، بهرام آقاخان و همایون نصیری تنظیم کنندگان، دارا دارایی نوازنده گیتارباس، پویا نیکپور نوازنده پیانوو میکس و مستر، همایون نصیری نوازنده پرکاشن، بهرام آقاخان نوازنده گیتار نایلون، رضا عسگرزاده نوازنده دودوک برخی از اعضای گروه اجرایی را تشکیل می دهند.

حسین صفامنش؛ اعتراض در فضای مجازی پاسخ در نشست خبری

پس از پخش آخرین قسمت های سریال تلویزیونی «نون.خ» به کارگردانی سعیدآقاخانی بود که حسین صفامنش از خوانندگان موسیقی کردی با انتشار ویدیویی نسبت به استفاده آثارش در سریال «نون. خ» اعتراض کرد و گفت: به زودی پیگیری قانونی و قضایی نسبت به این موضوع را آغاز خواهد کرد.

صفامنش در این ویدیو عنوان کرده که استفاده از آثارش بدون کسب اجازه و قرارداد با این خواننده و مدیربرنامه اش بوده است.

گویا مدیر برنامه های حسین صفامنش شکایت رسمی و قانونی خود درباره این روند غیرقانونی را علیه سعید آقاخانی در مرجع قضایی ثبت کرده است.

پس از طرح این انتقادها بود که مهدی فرجی تهیه کننده سریال «نون.خ» در نشست خبری این سریال که طی روزهای گذشته برگزار شد در رابطه با موضوع مطرح شده از سوی صفامنش توضیح داد: موضوع ربطی به آقای آقاخانی ندارد و به من به عنوان تهیه کننده مربوط می شود. ما در یکی از فصل ها هم از «شیرین شیرین» آقای محمدیان استفاده کردیم که او تماس گرفت و بسیار هم تشکر کرد و گفت این موسیقی موجب شعف و تحسین شده است. ما در بخش کولبرها از موسیقی آقای صفامنش استفاده کردیم، البته نافی موضوع مالکیت معنوی نیستم ولی تصورم نبود شکایت کنند. فکر می کردم او زنگ می زند و می گوید دمت گرم وقتی به کولبرها پرداختی از این قطعه استفاده کردی. حتما برای جبران ماجرا در خدمت هستم. در این ۲ فصل قبلی تلاشی هم صورت گرفت که بتوانیم با او مذاکره کنیم. سعید آقاخانی دنبال صدای بکری بود اما نشد از ایشان استفاده کنیم. آرزو دارم موفق باشند.

سید جواد هاشمی؛ ماجرای رپ خوانی و پاسخ به حواشی در شبکه دو

از دیگر نکاتی که طی روزهای گذشته در فضای مجازی سر و صدای زیادی به پا کرد، مربوط به ماجرای رپ خوانی سید جواد هاشمی در پوشش غیرمتعارف آنچه از او دیده ایم، با همراهی خواننده ای به نام علی حسینی در یک کلیپ است که واکنش های زیادی را در فضای مجازی به همراه داشت.

هاشمی اما سرانجام در برنامه تلویزیونی «مداربسته» شبکه دو سیما بود که در گفت‌وگو با حسین رفیعی مجری برنامه نسبت به این اتفاق واکنش نشان داد و گفت: من در این فیلم یک «هودی (به سویی‌شرت‌هایی که کلاه داشته باشند هودی گفته می‌شود)» پوشیده بودم و موسیقی را که توسط خواننده اجرا می شد لب می زدم. موضوعی که گویا با حواشی و واکنش های بسیار زیادی مواجه شد که برایم بسیار جالب توجه بود. در حالی که بسیاری از دوستان می دانند من در آموزش و پرورش موسیقی کار می کردم و بسیاری از هنرمندانی که اکنون به صورت حرفه ای موسیقی کار می کنند عضو گروه های سرودی بودند که بنده در آنها به عنوان مربی حضور داشتم. به هر حال من کارم موسیقی بوده و حالا آمدم با یک جوان، موسیقی اش را لب زدم. شرایطی که موجب شد خیلی به من بد و بیراه بگویند.

وی افزود: حتی برخی از کاربران دایم اعتراض می کردند که چرا «هودی» پوشیدی؟ حالا که پوشیدی چرا مارک دارش را به تن کردی؟ خلاصه که در معرض انواع و اقسام حرف در فضای مجازی بودم. در حالی که جالب است بدانید همین علی حسینی که با او در قطعه لب خوانی کردم از خوانندگان خوبی است که کارهای مذهبی هم زیاد خوانده و حتی در حمایت از فلسطین نیز کارهایی را تولید کرده و این بار از من خواست تا در کنارش باشم.

این بازیگر اظهار کرد: وقتی هودی را به من دادند تا بپوشم می دانستم که ممکن است مساله شود ولی هیچ نگفتم و پوشیدم و رفتم، اجرا کردم. حتی هادی حسینی پدر علی حسینی که از تهیه کنندگان موسیقی بود به من گفت: «آقا ترکاندید» و من به او نگفتم که این من را می ترکاند.

محسن چاوشی؛ حرف های محمدعلی بهمنی کذب محض است

محسن چاوشی از خوانندگان مطرح موسیقی پاپ که فعالیت هایش همواره زیر ذره بین اصحاب رسانه و فضای مجازی است، طی روزهای گذشته بود که از پس مصاحبه تصویری محمدعلی بهمنی شاعر و ترانه سرای پیشکسوت کشورمان با سامانه «بیلبورد» که انتقادات تندی را بر علیه محسن چاوشی درباره مجوز شعر یکی از آثارش بر زبان آورده بود، واکنش نشان داد.

وی در کامنتی برای پست منتشر شده این مصاحبه تصویری نوشت:

خوب است شاعران پا به سن گذاشته و پیشکسوت حرمت عمر و قلم خود را نگه دارند و لااقل از حافظه به دروغ کمک نگیرند یا نه ... از قول کسی، دیگر خاطره و خطاب شخصی در نیاورند. من کسی را فلانی جان صدا که نمی کنم هیچ؛ از اساس چنین مکالمه و مراوده ای که آقای محمدعلی بهمنی ذکرش را می کنند به یاد نمی آورم. حرف های شاعر در گفت‌وگویی که داشته از اساس کذب است و محلی از اعراب ندارد. جز به جز آن.

کد خبر 6093770 علیرضا سعیدی